Abstract

การศึกษานี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับการวางแผนภายใต้กลไกการกำหนดราคาคาร์บอนแก่กลุ่มผู้เกี่ยวข้องในตลาดทุนและผู้มีส่วนได้เสีย เช่น ภาครัฐ ผู้กำหนดนโยบาย และภาคเอกชนที่จะได้รับผลกระทบจากกลไกการกำหนดราคาคาร์บอนในรูปแบบของภาษีคาร์บอน ทีมผู้วิจัยใช้วิธีการทดลองที่มีลักษณะเชิงอนาคต เพื่อศึกษาวิธีที่บริษัทสร้างสมดุลระหว่างความสามารถในการทำกำไรและความยั่งยืนในการตัดสินใจลงทุนในโครงการด้านสิ่งแวดล้อมภายใต้ข้อกำหนดการเปิดเผยข้อมูลความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม รายงานนี้จะแสดงให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของภาครัฐและเอกชนในการเสริมสร้างความยืดหยุ่นต่อสภาพภูมิอากาศเมื่อเผชิญกับภาวะจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

ผลการศึกษาพบว่าผู้บริหารมีความตระหนักรู้ถึงปัญหาผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและให้ความสำคัญกับการบรรลุเป้าหมายด้านสภาพภูมิอากาศ ภายใต้ทางเลือกนี้ ผู้กำหนดนโยบายและหน่วยงานกำกับควรใช้กลยุทธ์และเครื่องมือหลากหลายเป็นส่วนหนึ่งของนโยบาย เช่น เครื่องมือจูงใจทางเศรษฐศาสตร์ สิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจและเครื่องมือทางกฎหมาย (ทุนสนับสนุนและเงินช่วยเหลือสำหรับธุรกิจในการปรับตัวเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมหรือสินเชื่อดอกเบี้ยตํ่า) และสิ่งจูงใจทางการเงินสำหรับธุรกิจที่ต้องการลงทุนในเทคโนโลยีสีเขียว เพื่อเร่งการนำเทคโนโลยีและแนวปฏิบัติที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมาใช้ เพื่อช่วยให้ธุรกิจปรับตัวอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนเป็นการดำเนินงานที่ยั่งยืน ขณะที่ยังคงความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจ การให้สิ่งจูงใจทางการเงินช่วยลดต้นทุนเริ่มต้นสำหรับธุรกิจที่มีมาตรฐานการปฏิบัติที่ยั่งยืนสูงขึ้น 

นอกจากนี้ ผลการศึกษายังชี้ให้เห็นว่าการเปิดเผยข้อมูลผลกระทบสิ่งแวดล้อมมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการตัดสินใจดำเนินงานของผู้บริหาร โดยผู้บริหารยินดีที่จะเสียสละความยั่งยืนเพื่อผลกำไร เมื่อได้ชำระค่าผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของบริษัทในรูปแบบของภาษีคาร์บอนแล้ว อย่างไรก็ตาม ผลกระทบเชิงลบดังกล่าวจะถูกแก้ไขได้เมื่อมีการเปิดเผยข้อมูลความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม ดังนั้น การบังคับใช้การเปิดเผยข้อมูลความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมอาจเป็นกลไกกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพในการแก้ไขผลกระทบที่เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจของภาษีคาร์บอน ในขณะเดียวกัน บริษัทจะต้องเตรียมพร้อมที่จะเร่งปรับตัวในการดำเนินงานที่เกี่ยวข้องกับความยั่งยืน ในกรณีที่มีการบังคับใช้ของภาษีคาร์บอนและการเปิดเผยข้อมูลความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมภาคบังคับ